سخنی با مدیران استان: خیالتان راحت، هر جای کشور که جنگ آب باشد، خراسان جنوبی آرام خواهد بود...

این مطلب با تغییر عنوان آن به جنگ آب (که البته بیش از آن که دربرگیرنده اصل مطلب باشد، یک تیتر رسانه ای است و چندان مورد تایید نگارنده نمی باشد) در روزنامه آوای خراسان جنوبی در تاریخ  ۱۷ مردادماه 1395 (اینجا) به چاپ رسیده است.

وقتی بعد از گذشت بیش از 18 سال از وقوع بحران خشکسالی و کم آبی در منطقه (که البته قابل پیش بینی هم بود) با تمام اثرات شدید و جبران ناپذیر آن بر زندگی مردم استان و بخصوص روستاییان، هیچ اتفاقی نیفتاده است و گویا همه همه چیز آرام است، یعنی اینکه دلیلی برای نگرانی مدیران آب در این استان وجود ندارد!

تشنه تر از همیشه: خراسان جنوبی باز هم از لیست خط خورد!

این مطلب با اندکی تغییر در روزنامه آوای خراسان جنوبی در تاریخ  16 خردادماه 1395 (اینجا) به چاپ رسیده است.

حال که استان خراسان جنوبی، قرار نیست از آب انتقال داده شده از خلیج فارس بهره مند شود، راه جایگزین برای حل بحران آب منطقه و استان که واقعا به حد نگران کننده ای رسیده است چیست!؟ شاید این موضوع تلنگری باشد برای اینکه بجای دلخوشی به قول و گفته مسوولین، به داشته های منطقه ( چه سرمایه های طبیعی و چه انسانی) اعتماد و تکیه کنیم. اگر بر مبنای داشته ها و پتانسیل ها و امکاناتی که داریم، به دنبال راه کار و راه حل برای بحران های منطقه باشیم، به مراتب قابل اطمینان تر از امید بستن به طرح ها و برنامه های تصمیم گیرانی خواهد بود که شاید غیر از اصفهان، تهران، کرمان و مشهد و سمنان جای دیگری را نمی شناسند! شاید اکنون بیش از هر زمان دیگری باید مسوولان و آنان که تعهدشان به این منطقه و مردمانش، خواب غفلت را از چشمانشان زدوده، ارزش زمان و لحظات را باید بدانند. شاید فردایی اگر باشد، خیلی دیر باشد برای حسرت خوردن.

روزمرگی و بازی با ارقام: آفتی که بلای جان مدیریت ما شده است!

این مطلب در پایگاه خبری-تحلیلی مهرمشرق در تارخ 12 شهریورماه 1394 [اینجا] و نیز روزنامه آوای خراسان جنوبی در تاریخ 14 شهریورماه 1394 [اینجا] منتشر شده است.

تقریبا در شرایط کنونی امروز کشور و نیز استان خراسان جنوبی، همه روی این موضوع اتفاق نظر دارند، آنچه ما را در موضوع آب و محیط زیست به این حال و روز کشانده نه تحریم ها بوده و نه تغییر اقلیم، نه توطئه خارجی و نه ایادی استکبار، بلکه به طور خلاصه سوء مدیریتها و مدیریت تفننی و نه علمی و نیز مدیریت بی بهره از تحلیل حقایق و فاقد دید کلان توسعه بوده و می باشد (و البته امیدوارم دیگر نباشد). آنچه بر سر ما آمده همان است که خودمان و به دست خود و در حالت خوش بینانه از روی ناآگاهی بر سرمان آوردیم که:

" آتش به دو دست خویش در خرمن خویش      من خود زده ام که را کنم دشمن خویش"

هر چند قبول نداریم که خودمان به تمام داشته هایمان آتش زده ایم و همچنان هم مصر بر همان دیدگاههای گذشته خود هستیم، اما چه بخواهیم و چه نخواهیم شرایط به گونه ای رقم خورده است که حل آنها نیازمند حرکتی سنجیده و به دور از تمام خودخواهی ها و صد البته همراه با دلسوزی برنامه ریزی شده می باشد.

بحران آب: لالایی شبانه یا موضوعی برای سرگرمی در شبکه های اجتماعی؟!

این مطلب در پایگاه خبری-تحلیلی مهرمشرق در تارخ 25 مردادماه 1394 (اینجا) منتشر شده است.

سوال این است که آیا تاکنون، از بستر شبکه های اجتماعی در موضوع بحران آب به درستی استفاده شده است یا نه؟ آیا اصلا این گونه فضاها چنین قابلیتی دارند؟! بحران آب موضوع ساده ای نیست که بتوان صرفا در چند خط که به صورت متن در یک گروه ارسال می شود، به ابعاد مختلف آن پرداخت. شاید این شبکه ها بستر مناسبی برای اطلاع رسانی باشند، اما واقعا کارکرد مفیدی در این زمینه نداشته و ندارند.طبیعت این سیستم ها این است که عملا موضوعات را بیشتر در فضایی تفریحی و به اصطلاح "فان" بیان می کنند. از سوی دگر شاید به تدریج دچار روزمرگی در این موضوع شویم. بعضی مواقع احساس می کنیم که واقعا گوش هایمان از شنیدن این گونه اخبار ناامیدکننده و شعارهای توخالی خسته شده است. واقعا تا کی قرار است فقط اطلاع رسانی شود، اما کوچکترین اقدامی در عمل صورت نگیرد.

فرافکنی ها در شرایط بحران آب: هنوز به دنبال مقصر هستیم ...

این مطلب با اندکی تغییر در پایگاه خبری تحلیلی بیرجند رسا (اینجا) و نیز مهرمشرق (اینجا) در تاریخ 1 مردادماه 1394 انتشار یافته است. همچنین متن این نوشته در دو قسمت در روزنامه آوای خراسان جنوبی در تاریخ های 3 مردادماه 1394 (بخش اول-اینجا) و نیز 4 مردادماه 1394 (بخش دوم-اینجا) به چاپ رسیده است.

حل بحران آب نه با شعار و نه با هیاهو و نه در یکی دو سال قابل حل نیست. طبیعت دشمن ما نیست که قصد انتقام داشته باشد بلکه آنچه امروز شاهد آنیم همان است که ما با طبیعت کرده ایم. فقط به دلیل سعه صدر طبیعت اثرات آن را سالها بعد شاهد هستیم. اگر تا چند روز قبل بهانه ای به نام تحریم ها داشتیم (که واقعا هم در ایجاد بحران های زیست محیطی بی تاثیر نبودند) اکنون امیدواریم با رفع این تحریم ها، بهبودی هر چند نسبی در شرایط موجود که واقعا جای نگرانی و تامل دارد، ایجاد گردد. هر چند شرایط فعلی منابع آبی و زیست محیطی را باید فوق بحرانی توصیف کرد اما این دلیلی برای عدم تلاش برای حل مشکل نخواهد بود. برای حل این مشکلات و بحران ها، چاره‌ای جز مدیریت و حکمرانی پایدار منابع آب با حضور تمام مؤسسات و ارگانهای دولتی و غیردولتی و مردمی و تغییر خیلی از دیدگاههای اشتباه و ناصواب که ما را به اینجا رسانده است، نداریم.